In haar kamerjas . . . .

Nieuw Milligen - Elspeet

Gisteren lieten de regenbuien mij nog wat in het ongewisse. Voor vandaag echter, zo hoorde ik dat vanmorgen, was er een prachtige dag voorspeld. We hebben die ook gekregen. Het is nog donker als we de tweede auto parkeren maar na de koffiestart trekt dat al gauw weg. De grond is nog nat van gisteren en enigszins "glijdend" gaan we van start. We lopen langs het Kootwijker veen. Het meer ligt zo'n 40 meter boven NAP en is een levend stuk hoogveen. De ondergrond dateert uit de ijstijd en is een korst van ijzeroxide waarop zich een dikke laag veen gevormd heeft.

We horen duidelijk het verkeer op de snelweg en als we even later over de Asselse heide lopen valt ook het drukke treinverkeer op. Langzaam verdwijnt de dagelijkse drukte naar de achtergrond en genieten we van de stilte en de verlatenheid van het kroondomein. Ook het dorp Hoog Soeren baadt in die rust. Het dorp zonder straatnamen en alleen huisnummers ligt midden in de kroondomeinen. Als we het dorp uitlopen staat Paula daar in haar kamerjas. Een stevige dame die ons geen blik waardig keurt.

We lopen onder de geweldig beuken door. De bossen zijn in 1684 aangekocht door stadhouder Willem III. Voorbij de Echoput wandelen we Kroondomein Het Loo op. De kloot wordt opgediept uit de rugzak van Erik. Voor ons ligt een mooi zandpad dat uitermate geschikt is voor het klootschieten.

Rechts van ons is het ruitergat en als we bij de Spaanse Kap komen, slaan we links af richting Elspeet. De weg is recht en erg lang. Langs de Kroeze eik en over de Hooge Duvel bereiken we Elspeet waar de auto staat. We halen eerst de andere auto op en drinken daarna bij Kees nog een lekker kopje koffie. Dank je Kees!